Πωρωμένος νεοφιλελεύθερος, έχοντας να επιδείξει έργο χιλιάδων διαθεσιμοτήτων, απολύσεων, καταργήσεων-συγχωνεύσεων δημοσίων υπηρεσιών ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, επικεφαλής ενός κόμματος, που είναι ο καθεαυτό και παραδοσιακός εκφραστής των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου (ο ΣΥΡΙΖΑ διά της πρακτικής του στην κυβέρνηση απέκτησε αυτό το «προνόμιο» τα τελευταία χρόνια), ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δε διστάζει να πει με το όνομά τους, αυτά που σχεδιάζει για την Παιδεία, κάτι που όλοι οι άλλοι, συμπεριλαμβανομένων των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, κρύβουν μέσα σε στρογγυλοποιημένες εκφράσεις και καμουφλαρισμένες πρακτικές.
Το πλαίσιο της σκληρής μνημονιακής πολιτικής, η παραίτηση (προσώρας) της εργαζόμενης κοινωνίας από κάθε αντίσταση, η διαμόρφωση των κατευθυντήριων γραμμών, της στρατηγικής και για την εκπαίδευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΕΕ, ΟΟΣΑ) και το κεφάλαιο ντόπιο και ξένο (βλέπε παρέμβαση ΣΕΒ, Κόντρα, αρ. φύλ. 904), δίνουν το περιθώριο στον Μητσοτάκη να κινείται όπως το ψάρι μέσα στο νερό.
Είπε ο Κυρ. Μητσοτάκης από το βήμα της 83ης ΔΕΘ:
«Η Παιδεία μας έχει ανάγκη από πιο αυτόνομα και δημιουργικά σχολεία. Με πολύ μεγαλύτερη ελευθερία στην οργάνωση, τη διαχείριση πόρων, την επιλογή διδακτικού προσωπικού, την κατάρτιση προγράμματος σπουδών. Να ξεφύγουμε επιτέλους από την τυραννία του ωρολόγιου προγράμματος. Με αξιολόγηση παντού, αλλά κυρίως με νέα αντικείμενα που θα διδάσκουν προγραμματισμό, τη γλώσσα του μέλλοντος, ήδη από το δημοτικό. Να αναπτύσσουν τα παιδιά μας όχι απλά ικανότητα στη στείρα παπαγαλία, αλλά κυρίως δεξιότητες, όπως η ομαδική δουλειά. Και ναι δεσμεύομαι για ένα πρότυπο σχολείο σε κάθε περιφερειακή ενότητα της χώρας. Γιατί η Παιδεία, η δημόσια παιδεία, παραμένει ο βασικός μοχλός κοινωνικής κινητικότητας. Και το παιδί που μεγαλώνει στη Μενεμένη πρέπει να ξέρει, ότι αν δουλεύει σκληρά, θα έχει τις ίδιες ευκαιρίες με αυτό που μεγαλώνει στο Πανόραμα.
Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση -αφού καταργήσουμε αμέσως την αντιμεταρρύθμιση του ΣΥΡΙΖΑ- θα καθιερώσουμε την αξιολόγηση όλων των Πανεπιστημίων από Ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας και από αυτήν την αξιολόγηση θα εξαρτάται και ένα μέρος της χρηματοδότησης των Πανεπιστημίων. Και θα ορίσουμε ελάχιστο όριο για την είσοδο στην ανώτατη εκπαίδευση ώστε αυτοί που εισέρχονται να έχουν τα αναγκαία ελάχιστα προσόντα για να μπορούν να φοιτήσουν και να αποφοιτήσουν. Σεβασμό στα χρήματα του φορολογούμενου σημαίνει ότι δεν μπορείς να πηγαίνεις και να γράφεις τρία και να έχεις την απαίτηση να πληρώσει ο Ελληνας φορολογούμενος την παιδεία σου σε ένα δημόσιο Πανεπιστήμιο» (οι εμφάσεις δικές μας).
Τι εξήγγειλε, λοιπόν, ο Μητσοτάκης;
♦ Τα σχολεία θα είναι «αυτόνομα», χωρίς κεντρικό σχεδιασμό και εποπτεία. Η «αυτονομία» της σχολικής μονάδας έγινε το αγαπημένο σλόγκαν όλων των οπαδών της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας Παιδείας, κρυφών και φανερών, όλων αυτών που επιθυμούν -και υπό το βάρος της κρίσης, όπου κεντρικός στόχος είναι η εμπορευματοποίηση των πάντων και η αποτίμησή τους με μια λογική κέρδους- να απαλλάξουν το αστικό κράτος ακόμη και από τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του απέναντι στους εργαζόμενους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι και οι συριζαίοι, που ανέλαβαν να διαχειριστούν την κρίση προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και υπηρετούν ασμένως τις εντολές των ιμπεριαλιστών δανειστών, ενέταξαν την «αυτονομία» στους στόχους της «μεταρρύθμισής» τους. Στην «αυτονομία της σχολικής μονάδας» που αποτελεί «βασική αρχή» και «κεντρική πολιτική επιλογή» και η οποία διακρίνεται σε παιδαγωγική, διοικητική και οικονομική, και αναφέρεται σε διαφοροποιημένα προγράμματα σπουδών και διδακτικές μεθόδους, στην επιλογή του τρόπου αξιολόγησης των μαθητών, στην αποκέντρωση, στη διαχείριση των πόρων και στην αναζήτηση πρόσθετων, αναφέρεται το πόρισμα που συνέταξε η Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής με επικεφαλής τον Γαβρόγλου, στο πλαίσιο του «εθνικού διαλόγου».
Ο Μητσοτάκης το πήγε ακόμη παραπέρα. Πλην όλων των παραπάνω, μίλησε και για αυτονομία στην επιλογή του διδακτικού προσωπικού.
Τι θα έχουμε, λοιπόν; Θα έχουμε κατηγοριοποιημένα σχολεία, με διαφορετικά προγράμματα σπουδών (ωρολόγιο πρόγραμμα, μαθήματα, περιεχόμενο, σχολικά εγχειρίδια), και κατηγοριοποιημένους μαθητές. Αλλα θα διδάσκονται στο Πανόραμα και άλλα στη Μενεμένη, άλλα στην Κηφισιά και άλλα στο Πέραμα. Η αναφορά στην ίδρυση «πρότυπων» σχολείων για τους «άριστους» σε κάθε περιφερειακή ενότητα, πέρα από μια λογική κατάταξης-κατηγοριοποίησης των μαθητών, είναι ο «φερετζές» του ταξικού μίσους της άρχουσας τάξης και των κομμάτων εξουσίας για τους απόκληρους της καπιταλιστικής κοινωνίας, για την εργατική τάξη και τη νεολαία της.
Θα έχουμε διευθυντές managers, που θα πασχίζουν για την επιβίωση του σχολείου τους, αναζητώντας πόρους από «τρίτους». Η αναζήτηση-διαχείριση των πόρων θα διευκολύνει τη διαδικασία συγχωνεύσεων-καταργήσεων σχολικών μονάδων και θα οδηγήσει στην άμεση εμπλοκή των ιδιωτών, των επιχειρήσεων, των τοπικών παραγόντων στη μορφωτική διαδικασία, με απώτερο στόχο την ικανοποίηση των ίδιων συμφερόντων τους.
Θα έχουμε επιλογή του διδακτικού προσωπικού (από ποιον; Από τους Δήμους, τους διευθυντές, με λόγο και αυτών που ενισχύουν τη χρηματοδότηση του σχολείου;), γεγονός που θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στο απόλυτο ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων, στην πλήρη ανασφάλεια των εκπαιδευτικών, με τραγικά αποτελέσματα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αξιολόγηση, χωρίς κανένα καμουφλάζ περί δήθεν «μη τιμωρητικού χαρακτήρα» και «ελευθερία στην επιλογή του διδακτικού προσωπικού» είναι έννοιες ταυτόσημες. Η αξιολόγηση θα εφαρμοστεί άμεσα σε όλα τα επίπεδα (και όχι με τον καμουφλαρισμένο τρόπο που επέλεξαν οι συριζαίοι: «αυτοαξιολόγηση» τώρα και αξιολόγηση εκπαιδευτικών και σχολικών μονάδων σε επόμενο χρόνο, αφού πρώτα οι εκπαιδευτικοί αποκτήσουν «κουλτούρα αξιολόγησης»).
♦ Το σχολείο θα έχει στόχο την απόκτηση δεξιοτήτων και όχι τη γενική μόρφωση για όλα τα παιδιά. Η υποταγή στις ανάγκες της αγοράς, οι φθηνοί, «ευέλικτοι» και πειθήνιοι στις ορέξεις των καπιταλιστών μελλοντικοί εργαζόμενοι, είναι ο στόχος και της ΝΔ.
♦ Τα Πανεπιστήμια θα αξιολούνται στη βάση της σκληρής «ανταποδοτικότητάς» τους. Θα εφαρμοστεί η διάταξη του νόμου Διαμαντοπούλου (οι συριζαίοι δεν τον κατήργησαν στο σύνολό του, παρά τις αρχικές υποσχέσεις), σύμφωνα με την οποία μέρος της χρηματοδότησης των Πανεπιστημίων εξαρτάται από την αξιολόγηση-απόδοσή τους.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης έκανε και έμμεση αναφορά στην καθαρή κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου (και όχι απλά στη διατήρηση ενός ασύλου-φαντάσματος, που προβλέπει η ψευδεπίγραφη επαναφορά του στο νόμο Γαβρόγλου), επαναφέροντας το ζήτημα της «ανομίας» στους πανεπιστημιακούς χώρους («φοιτητές σε πανεπιστήμια αξιοκρατικά, ανταγωνιστικά, ανοιχτά στον κόσμο. Με ελευθερία πρόσβασης στη γνώση και στις ιδέες, αλλά όχι στην ανομία»).
Η εμμονή του προέδρου της ΝΔ (και του ίδιου του κόμματος) για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, γεγονός που θα αποθεώσει τον κάθετο ταξικό διαχωρισμό της κοινωνίας, πολλές φορές έγινε γνωστή. Τη φορά αυτή, στη συνέντευξή του, στο πλαίσιο της ΔΕΘ, ο Μητσοτάκης δήλωσε: «Η Νέα Δημοκρατία δεν πρόκειται να συναινέσει, να μπει σε οποιαδήποτε συζήτηση (αναθεώρησης του συντάγματος), εάν σημαντικά άρθρα, κρίσιμα άρθρα, όπως το άρθρο 16 για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν κριθούν αναθεωρητέα από την κυβερνητική πλειοψηφία. Δεν έχει την πολυτέλεια η χώρα να περιμένει άλλη μία δεκαετία – γιατί αυτό θα συνέβαινε».
♦ Την επιβολή νέων ταξικών φραγμών για την είσοδο στο Πανεπιστήμιο, με την καθιέρωση «ελάχιστου ορίου» βαθμολογίας. Είναι η παραλλαγή της βάσης του 10 της Μαριέττας Γιαννάκου.
Είτε προαναγγέλλεις ένα «νέο Λύκειο» προσανατολισμένο στην ειδίκευση, με την τελευταία τάξη-φροντιστήριο, με διπλές ουσιαστικά πανελλαδικές εξετάσεις, ένα Λύκειο απαιτητικό, όπου νομιμοποιούνται οι ταξικές ανισότητες (πρόταση Γαβρόγλου), είτε προαναγγέλλεις ένα διαφορετικό σύστημα ενισχυμένων ταξικών φραγμών (πρόταση Μητσοτάκη), η στόχευση είναι μία: η μείωση της ροής προς τα Πανεπιστήμια, το πλήγμα στην ιστορικά διαμορφωμένη τάση της νεολαίας της ελληνικής εργαζόμενης κοινωνίας για πανεπιστημιακές σπουδές, η στροφή των παιδιών της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων στη λεγόμενη τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση.
Γιούλα Γκεσούλη
eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου